WARUNKI ATESTACJI CAŁOŚCIOWYCH KURSÓW PSYCHOTERAPII
§ 1
- Kursy przygotowujące do uzyskania Certyfikatu Psychoterapeuty Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego powinny zawierać́ wszystkie elementy wykształcenia, pozwalające uzyskać́ umiejętności i wiedzę wymagane przez procedurę̨ certyfikacyjną i warunkujące kompetentne wykonywanie wszelkich świadczeń́ psychoterapeutycznych, w tym także refundowanych przez NFZ. Poza wiedzą teoretyczną powinny zapewnić́ możliwość uzyskania doświadczenia klinicznego – najlepiej w instytucji psychoterapeutycznej, w której zatrudniany jest Autor programu. Program kursu powinien też zapewniać możliwość zdobywania wiedzy o sobie
i swoim funkcjonowaniu („terapii własnej”) oraz superwizję pierwszych psychoterapii.
§ 2
- Osoba zgłaszająca do atestacji kurs psychoterapii i odpowiadająca za jego realizację (kierownik kursu), powinna:
2.1. być certyfikowanym superwizorem psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego;
2.2 wskazać ośrodek stosujący psychoterapię, mający być bazą szkolenia oraz
2.3 spośród swoich współpracowników, zorganizować zespół szkolący liczbowo adekwatny do liczby uczestników kształcenia (nie mniej niż 2 superwizorów psychoterapii i 3 psychoterapeutów certyfikowanych przez PTP).
§ 3
3.0. Za zespół szkolący wymieniony w punkcie 2.3 uznaje się:
3.1 Grupę osób posiadających wspólne doświadczenie kliniczne co oznacza, że prowadzą pacjentów w tym samym ośrodku od co najmniej trzech lat.
3.2 Zespół szkolący wraz z pozostałymi pracownikami ośrodka korzysta regularnie z superwizji nie rzadziej niż dziesięć razy w roku.
3.3 Co najmniej dziesięć razy w roku odbywają się zebrania kliniczne, w których biorą udział członkowie zespołu szkolącego wraz z pozostałymi pracownikami ośrodka.
3.4 Ponadto kierownik kursu może dodatkowo zaprosić do prowadzenia zajęć osoby będące specjalistami w określonych dziedzinach psychoterapii będących przedmiotem kursu.
3.5 Tylko niektóre elementy programu, wymagające szczególnych kompetencji, mogą być realizowane przez osoby nie będące certyfikowanymi psychoterapeutami.
§ 4
4.1 Program kursu powinien obejmować w ciągu co najmniej 4 lat przynajmniej 670 godzin kształcenia, w tym 530 godzin w zakresie niżej wymienionych obszarów obligatoryjnego kształcenia teoretycznego i umiejętności („kanon”).
4.2 Ponadto, kurs powinien zapewniać możliwość uzupełnienia przez lekarzy podstaw wiedzy psychologicznej, przez psychologów podstaw wiedzy medycznej, a przez osoby o innym wykształceniu w obu tych zakresach, w wymiarze co najmniej 50 godzin. O konieczności uczestniczenia w tych zajęciach decyduje wcześniejsze wykształcenie osoby szkolonej.
4.3 Przedmiotem pozostałych 90 godzin kształcenia teoretycznego i umiejętności może być dowolny zakres psychoterapii o uzasadnionej naukowo użyteczności.
4.4 Ponadto program kursu powinien zapewniać możliwość poznawania własnych sposobów przeżywania i zmienianie siebie („trening własny”). Trening ten może być realizowany przez certyfikowanych psychoterapeutów w systemie indywidualnym i grupowym, na zgrupowaniach treningowo-dydaktycznych i w innych formach, powinien trwać co najmniej 250 godzin.
4.5 Kurs ma zapewniać możliwość superwizji pierwszych doświadczeń prowadzenia psychoterapii indywidualnej, grupowej, terapii rodzin i par (najpóźniej w trzecim i czwartym roku kształcenia), z pacjentami z różnymi rozpoznaniami i w różnych okresach życia w wymiarze co najmniej 50 godzin.
4.6 Kierownik kursu jest odpowiedzialny za organizację i poziom merytoryczny łącznie 970 godzin kształcenia, wymaganego do uzyskania certyfikatu psychoterapeuty PTP (670g kształcenia teoretycznego i umiejętności, „trening własny” i superwizja). Pozostałe godziny obowiązującego do certyfikatu minimum wykształcenia można uzyskać w trybie stażu w atestowanych ośrodkach (minimum 360 godzin). Kurs powinien zapewniać możliwość kierowania na staże do ośrodków, atestowanych przez PTP.
4.7 Na obligatoryjne minimum 260 godzin kształcenia w zakresie wiedzy teoretycznej składają się:
- Postępy psychopatologii, w szczególności wiedzę o zaburzeniach występujących
u dzieci i młodzieży; wybrane elementy wiedzy o osobowości i rozwoju człowieka oraz inne elementy wiedzy psychologicznej, socjologicznej i z zakresu antropologii kulturowej użyteczne w rozumieniu procesów psychicznych – w wymiarze co najmniej 30 godzin; - Specyfika diagnozy psychoterapeutycznej – min. 10 godzin;
- Główne kierunki w psychoterapii – podejście poznawczo-behawioralne, podejście psychodynamiczne, podejście systemowe, podejścia humanistyczne, podejście integracyjne. Skuteczność i ograniczenia psychoterapii opartych na tych podejściach. Łącznie minimum 150 godzin (co najmniej po 30g zapoznawania z każdym z tych podejść);
- Teoria procesu terapeutycznego – min. 10 godzin;
- Specyfika psychoterapii w różnych zaburzeniach (nerwicowych, osobowości,
w psychozach, zaburzeniach afektywnych, uzależnieniach, chorobach somatycznych)
i w różnych grupach wieku (dzieci, młodzież, dorośli, w wieku starczym). – min. 55 godzin; - Etyczna problematyka psychoterapii – min. 5 godzin.
4.8 Na obligatoryjne minimum 270 godzin kształcenia umiejętności składają się:
- Nawiązywanie relacji.
- Umiejętność określenia problemów pacjenta i ich uwarunkowań oraz celów psychoterapii i sposobów ich osiągania.
- Umiejętność formułowania diagnozy w kategoriach aktualnej klasyfikacji zaburzeń.
- Zawieranie kontraktu terapeutycznego.
- Rozumienie wypowiedzi pacjenta.
- Umiejętność konstruowania hipotez i ich weryfikowania.
- Umiejętność interweniowania i sprawdzania trafności interwencji terapeuty.
- Stosowanie oddziaływań adekwatnych do etapów procesu leczenia.
- Ocena wpływu oddziaływań na zmiany zachodzące w pacjencie.
- Rozumienie dynamiki grupowej i jej wykorzystywanie w prowokowaniu zmiany terapeutycznej.
- Umiejętność prowadzenia psychoterapii grupowej.
- Umiejętność prowadzenia sesji rodzinnych.
4.9 Atestacja przyznawana jest na okres trzech lat. Po tym czasie Kierownik kursu może wystąpić o przedłużenie atestacji na okres następny. (Uchwała zarządów SNP i SNTR
z 27.02.2014 r.)